Gedicht: verlangen

doelloos
zomaar
een eind weg wandelen
en lachend knipperogen
tegen zonnestralen

nergens
aan denken
gewoon maar fantaseren
in de verte regenbogen
om te achterhalen

je kop
opluchten
met alleen maar blauw
een wolkje overdríjven
mag best eens gebeuren

het zal
je worst wezen
al die stamppotten
tijd voor blote lijven
die naar lente geuren

Frans Smolders