Column van Drieske: Hoog Waoter.

Ten erste: Allemol de allerbeste wense vur ut ni-je jaor en vural goeie gezoondheid.
Ten twidde: Nor aonleiding van “de Poll” op disse site bleek dah un hele kleine meerderheid ut liefs disse column ien ut plat zag. Dus gon we op dezelfde voet deur......

Un oonderwerp wat disse dage wer aktueel is: Hoog waoter. Ut smeltwaoter kum wer van de baerge af, dus dan wit je al hoe laot ut is.
En tóch is dah nooit ut erste waor ik on dink as ik “hoog waoter” hur nuume.
Ik mot dan altied as erste dinke on ut dweilorkes wat we hier ien Paandre vroeger gehad hemme.

Ik geleuf da’k hier wel mag zegge dah we met dah gezelschap tot ien de verre umtrek beruch, dan wel beroemd ware. Ik wit ginins wanneer ut opgerich is, mar ut is ien ieder geval heel lang geleeje. Ik het dur eiges ok un aantal jaor bi-j meuge lope en ik mot zegge dat dah un unieke tied gewes is. Ik wit ok gao nie mer waor we aoveral haer zien gewes, maar ut was wèl altied fees as we op pad ginge. Dah is nie iets wah ik mien eige iengebeeld het, mar dah zag je gewoon op de gezichte van ut publiek dah um oons haer ston. En ik durf dah te zegge umdah ze nie um mien zo moste lache, mar um bijvoorbeeld Mart van Elk as dirigent c.q. tamboer-maître met zien uutschuufbare visgard. Of um Jan van der Velden met zien eeuwige gebater op den grote trom. Of um Jan Willemsen met sigurreke ien de moond en de bekkes ien de haand (nie aandersum!). Of um Mart Janssen met ut wasbord. Of Wim Grob, um dur mar us un paor te nuume. Ik het dur zelfs nog un paor jaor same met mien vaoder ien gespöld!
Één van de hogtepunte was ongetwiefeld de Elfstedentoch van 1986 waor we met ut hele bitje nortoe ginge. Vanaf ut moment dah we op de trein stapte ien Zènder was ut fees, fees en nog us fees. En natuurlijk ware ok daor vul meer dweilorkeste, wi-j ware zeker niet de innigste. Mar ik mag gerus zegge dah wi-j de miste bekieks hadde daor ien ut hoge noorde. Waant wi-j hadde de Elfstedetoch nog nooit gezien, mar de Elfstedetoch oons ok nie! Eeuwig zund dattur nooit gin foto’s baove waoter zien gekomme van “Hoog Waoter” ien Leeuwarden. Tenminste: IK het ze nooit gezien. As dur iemand is die wit waor ze zien, dan hur ik dah natuurlijk graag!

Mar nie alleen ver van huus was dit muzikale gezelschap graag gezien. We hemme ok duk ien Zènder gespöld en bleek keer op keer dah de formule van ons orkesje un hele staerke was: Un klein bitje muziek, mar héél veul lol en af en toe iets aanders dur tussendeur. En dah kon dan un liedje zien of un paor moppe van Mart van Elk of Jac Roos. Dah was un unieke combinatie die aandere dweilorkeste niet hadde. En de miste hemme dah (helaas) nog steeds nie. Muzikaal wiere we altied weggeblaoze, mar kwa lol en humor gave wi-j ze altied de wiend van veure!

Messchien begriepe gillie now wurrum ik nie bang zie vur hoog waoter, mar dur juus altied met un glimlach on terugdink.........